Beschrijving
Ben Hoffschulte (Zwolle, 1946) is jurist en filosoof, Girard-vertaler en autodidact. Hij was een kleine twintig jaar antiquaar in Leuven en werd er nadien toe aangespoord een autobiografie te schrijven, wat hij na enige twijfel heeft gedaan. Het resultaat is een goed geschreven en onderhoudend verhaal dat soms leest als een ware schelmenroman, maar wel degelijk op feiten is gebaseerd. Terloops worden ook relevante stellingen ontwikkeld die niet onderdoen voor die van Luther, nu vijfhonderd jaar geleden, maar een positievere rol zien weggelegd voor het omstreden pausdom. Bijzondere inspiratie ontleent de schrijver hierbij aan een boeiende danteske liefde, die hij openhartig uit de doeken doet.
Review NBD Biblion
Dit ‘levensverhaal zonder happy end’, zoals de schrijver het noemt, wordt door hem ingezet om een theologische stelling te onderbouwen. De stelling is: het hymen heeft theologische betekenis. De gedachte daarachter luidt: de maagdelijkheid van Maria als moeder van Jezus onderstreept dat het hoogste doel van de mens is de voortplanting via de beste maagd, Maria, door de beste partner (God) (pagina 90). Liefde die niet wordt geconsumeerd, heeft eminente en transcendente zin. De auteur vertelt over zijn vernederende en traumatiserende ervaringen in een kinderhuis, zijn niet-geconsumeerde liefde tot zijn Beatrice (een in zijn jeugd en een andere in zijn latere jaren), zijn werkzaamheden, zwerftochten en ontdekkingen, om zijn stelling kracht bij te zetten. In de appendices komen theorieën aan bod uit de sociobiologie, filosofie, theologie en literatuurwetenschap. De titel verwijst naar de rol die Beatrice voor Dante (1265-1321) heeft in La Divina Commedia, met daarin onder andere de hoofdstukken ‘De Louteringsberg’ en ‘De Hel’; beide lijken van toepassing op wat de auteur wil delen met zijn lezers.
Drs. P.W.A. Stuurman
