poezie

De verschroeide hof van Eden

 24,50

 

Daniël Van Hecke

 

ISBN 978 90 5927 627 7
160 pagina’s
NUR 306
220 x 140 mm

Categorie:

Beschrijving

Van Daniël van Hecke (°1938) verschenen de verhalenbundels De ijsheilige, Metaalmoeheid, De sandalen van Herodotus, De vermomming en de romans De mutant, De vlucht – bekroond met de literaire prijs van de stad Brugge – gevolgd door De krater en De tranen van Pygmalion.
Zijn teksten weerspiegelen de broze schijnvrede van onze Westerse enclave midden een mondiaal mijnenveld.
Dit geldt eveneens voor zijn poëziebundel De verschroeide hof van Eden die bij wijze van nawoord door dichter en recensent Guy van Hoof in een gebald maar trefzeker essay zijn plaats krijgt tussen de intrigerende romanpersonages.


Review

Het lijkt wel een middeleeuws schimmenspel op een scenario van Ingmar Bergman. Er heerst een bezwerende toon in deze gedichten die ondersteund wordt door het centraliseren van de versregels, waardoor stem en tekst zich naadloos verbinden, als bij een rapper. Het knappe is dat de dichter de werkelijkheid met de mythe weet te verbinden en dit doorheen het gebruik van de taal doet. Poëzie is taal.

De tekst laat je niet los, hij walst over je heen als een gestuurde vloedgolf. De klank nestelt zich ritmisch in je geheugen en legt zodoende nieuwe verbindingen. Hoe verleden en toekomst in taal als vuursteen tegen elkaar vonken slaat en ongekende patronen doet oplichten, is adembenemend.

De vorm is, zoals de inhoud, doordacht. Dit is geen bundeling van losse verzen, maar een boek, dat in zijn wisselende hoofdstukken één geheel vormt.

Je zal ervan houden of niet, en zo moet het ook.
Het is zoals Philip Larkin het zei:
And saying so to some,
Means nothing, others it leaves
Nothing to be said.

Jos Daelman