poezie

Letters in mijn hof

 15,90

 

Maarten Embrechts

 

ISBN 978 90 5927 565 2
39 pagina’s
NUR 306
220 x 140 mm

Categorie:

Beschrijving

Van de auteur van:

Dagen van koffie en van brood
Vel
Liefde is een ander land

 

Maarten Embrechts is een poëtische laatbloeier. Vanaf 2008 publiceerde hij achtereenvolgens in Meander, De Brakke Hond, Het Liegend Konijn, Dighther, De Contrabas en Gierik & NVT. In 2010 en 2011 werd zijn werk genomineerd voor de Melopeeprijs. In 2014 verscheen zijn debuut Dagen van koffie en van brood, gevolgd door Vel in 2016. Twee van zijn gedichten werden door Peter Vandermeersch opgenomen in De 100 beste gedichten van 2015. Terwijl in de vorige bundels respectievelijk de moeder- en vaderfiguur op de voorgrond stonden, is nu de dichter zelf aan de orde. Andermaal met behulp van sprookjes en kinderversjes thematiseert hij dit keer vooral zijn eindigheid en menselijk tekort.

De bundel Letters in mijn hof vormt samen met Dagen van koffie en van brood en Vel een trilogie.


Reviews

Het onderwerp van deze bundel is de dichter zelf. De dichter sterft twee keer: gestorven, dood en in zijn gdichten vergeten, onvindbaar. ‘Ook de doden kunnen sterven.’ Het leven veegt alles uit. ‘Er liggen nog wat letters in mijn hof’.
Het is een bundel van een dichter die weet wat kijken is. Hij analyseert niet, hij gebruikt ‘de taal der dingen’ op een wijze die de eenvoud zellve is. Maar vergis u niet, het is het resultaat van een verworven, bloedeigen stijl. Hij is de dichter als eeuwige metgezel. ‘Hij is de vertolker van het leven, maar zelf leven doet hij liever niet’ (dixit Hans Verhagen).
Hoe kort de gedichten ook, het vers meandert en vertraagt zichzelf, mede dankzij het doordacht gebruik van witregels. Ze zijn uitermate functioneel, deze witregels, je kan ze lezen.
Deze bundel sluit naadloos aan bij de twee vorige. Ze vormen een perfecte triologie. – Jos Daelman

Citaat: “Ook doden kunnen sterven / Er staan huizen op hun hoofd / Hun kaart is uitgeveegd // Ik ben overschot // Er liggen nog wat letters in mijn hof.”
Maarten Embrechts publiceerde vanaf 2008 achtereenvolgens in Meander, De Brakke Hond, Het Liegend Konijn, Dighter, De Contrabas en Gierik & NVT. In 2010, 2011 en 2016 werd zijn werk genomineerd voor de Melopeeprijs. In 2014 verscheen zijn debuut: Dagen van koffie en van brood, gevolgd door Vel in 2016. Twee van zijn gedichten werden door Peter Vandermeersch opgenomen in De 100 beste gedichten van 2015. Terwijl in zijn vorige bundels de moeder- en vaderfiguur van nabij bekeken werden, staat nu de dichter zelf in de schijnwerpers, ook andermaal verbonden met het thema dood. Dit wordt heel duidelijk als je het rouwig randje van het laatste gedicht verteert of juist niet verteert. Ook terugblikken en nostalgie zijn belangrijk doorheen heel deze mooie bundel, waarin het kind of is het de volwassene zich niet kan verzoenen met de pijn van het opgroeien, want ‘De dood staat in een sprookje opgeschreven’. Het gedicht is maar een voertuig dat de bittere sporen van pijn volgt in woorden die voor de dichter niet veel hoeven te wegen en gedichten hoeven voor hem ook niet lang te zijn om alles te zeggen. Zijn zinnen ‘Tot in het holoceen ben ik // hier met mezelf bewoond Ik wil nu / weg uit Turnhout en neger worden/ kan ik volledig onderschrijven, want zo heb ik het ook zelf aangevoeld. Vanavond hebben al mijn woorden rafels/ Ze vallen uit de taal/ en ze komen vers uit de hof. De aandachtige lezer zal met liefde de letters uit Maartens hof plukken. – Lezerstippenlezers.be, André Oyen