poezie

Ondefinieerbaar wit

 24,50

 

Etienne Van den Steen

 

ISBN 978 90 5927 468 6
62 pagina’s
NUR 306
220 x 140 mm

Categorie:

Beschrijving

Van de auteur van:

Carol Deutsch, de Joodse vriend van James ensor

 

De gedichten in Ondefinieerbaar wit worden afgewisseld met het grafisch werk van Vivianne Decramer. Woord, kleur en lijn bevestigen zichzelf binnen een spel van tegenstelling en samengaan. Er blijft spanning tussen beide. De monochrome tinten wit geven de dichter de vrijheid om zijn woordbeeld tot voorwerp te vormen, zij brengen zo meer werkelijkheid toe aan het beeldend werk.

 

Twee gedichten uit Ondefinieerbaar wit werden geselecteerd voor ‘Het Gezeefde Gedicht’ (‘De laatste dag van februari’ en ‘West-Vlaanderen’). Ook werd Van den Steen laureaat van de VOS-Vredespoëziewedstrijd 2016 met ‘Zuidstation’ en ‘Hier in deze stad’.


Review

Ondefinieerbaar wit is geen debuutbundel. Etienne Van den Steen heeft al een en ander uit zijn pen gekregen gaande van filmscenario’s, poëziebundels en een kunstboek over zijn overleden vader. Hij is dus een productief schrijver die niet op zijn lauweren rust. In Ondefinieerbaar wit stel ik uitgesproken moeilijke menselijke communicatie over en weer vast. Meningsverschillen worden niet uitgeklaard en vormen een dreigende ondertoon doorheen de bundel. Van den Steen creëert een wereld van communicatieve stoorzender, van misbegrepenen. Het goedbedoelde dat niet altijd aankomt, het niet begrijpen en toch hoopvol volhouden of hoe scheiden de laatste optie wordt en inspanningen op voorhand wellicht gedoemd zijn. Een somber speelveld dus. De mens met al zijn beperkingen op zoek naar dat klein beetje geluk, dat klein succesje waarop hij recht heeft. Maar het blijft regenen in de wereld van Van den Steen. Het donker heeft een reden van bestaan. De individuen blijven elkaar hartstochtelijk trouw in hun isolement, ze zijn gedoemd tot hopen op beter. Het houdt hen wakker en meer. Hoe moeten ze overleven? De relaties zijn hard.

In de opbouw van de meeste gedichten beperkt de dichter het gebruik van leestekens tot een uiterst minimum. Hij laat zijn teksten vloeien en geeft de lezer voldoende ademruimte. Van den Steen zoekt geen geforceerde stijlelementen of onmogelijke associaties. Hij laat de taal volwassen zijn en zonder kapsones haar ding doen. Woord en dichter werken samen en bereiken een poëtica wars van eigenwaan en drukdoenerij. Ondefinieerbaar wit is aangevuld met 10 monochrome grafische werken van Viviane Decramer. Jammer dat de bundel geen inhoudstabel bevat. Het is dus moeilijk om, gemakkelijk en vlug, gedichten op te zoeken en terug te vinden. Deze laatste publicatie van Etienne Van den Steen is geen bundel om te lachen; het is een bundel om te lezen. – De schaal van Dighter, Frank Decerf